Historie

Almelo textielstad
Omdat Almelo op een kruispunt ligt van land- en waterwegen ontwikkelde de stad zich tot een bloeiende textielstad, met diverse markante textielbarons. De stad voer in de 17e en 18e eeuw wel bij de opkomst van de textielindustrie. Vanaf 1970 nam de concurrentie van de lagelonenlanden echter sterk toe, wat uiteindelijk leidde tot massale bedrijfssluitingen. Omdat er nauwelijks werk was in andere sectoren, schoot het werkloosheidspercentage omhoog. Almelo werd in de jaren ’80 zelfs een artikel 12-gemeente, ze stond onder toezicht van het rijk vanwege een structureel slechte financiële situatie.

Schouwburg De Hagen
In die zelfde jaren was er voor de stad eveneens de zorgen over de zwaar verliesgevende gemeentelijke schouwburg De Hagen. Jaarlijks moest daar, met sterk stijgende tendens, op het laatst zelfs 2,4 miljoen gulden in worden geïnvesteerd. Doordat de noodlijdende situatie van de schouwburg niet onopgemerkt bleef, werd er gepleit voor privatisering. Wijlen wethouder Gerrit Stuivenberg schakelde een onderzoeksbureau in om eventuele privatisering te bekijken. Daaruit bleek dat ondanks het verlenen van culturele subsidies, via privatisering zo’n 50 procent kon worden bespaard in de jaarlijkse gemeentelijke kosten. Er werd gezocht naar geschikte partijen. Door de overname van de failliet verklaarde patatfabriek Tijhof door Ad van der Valk kwam bij hem ook terloops de privatisering van schouwburg De Hagen ter sprake.

Overeenkomst Van der Valk
Er werd in 1986 een overeenkomst gesloten met het  Van der Valk concern. Voor het symbolische bedrag van 1 gulden werd Van der Valk eigenaar van de voormalige schouwburg. Voorwaarde was wel dat de schouwburg werd geïntegreerd in een groot gebouw, waarin tevens een hotel, restaurant en congrescentrum gevestigd zouden worden. Dit zou een impuls moeten geven aan de toen nog noodlijdende Almelose economie. De overeenkomst was een bijzondere: tot dat moment waren alle schouwburgen in handen van de Nederlandse overheid en de familie Van der Valk had geen enkele ervaring met de exploitatie van een theater.

Theaterhotel Almelo
Van der Valk investeerde vijfentwintig miljoen gulden in de bouw van een hotel, parkeerkelder, zwembad en de nodige inventarisvernieuwing. Het voorste deel van de schouwburg werd volledig gesloopt om ruimte te maken voor het hotel. De theaterzaal werd intact gehouden; de zaal was namelijk in uitstekende conditie met nieuw beklede stoelen en een goede akoestiek. Ook de Oude Herensociëteit werd in het gebouw opgenomen. De heren van de sociëteit kregen in ruil voor deze ruimte een nieuwe sociëteit in het nieuwe gedeelte van het Theaterhotel. De Oude Sociëteit werd verbouwd tot restaurant. Cultureel centrum “De Hagen” werd omgebouwd tot Theaterhotel Almelo.

Uit de artikel 12-status
Van der Valk integreerde het theater in een hotel- annex congrescomplex en werd tevens schouwburgexploitant, tot tevredenheid van beide partijen. Hierdoor kon de gemeente fors besparen en jaarlijks ruim 1,2 miljoen guldens anders besteden. Gemeente Almelo startte een uitgebreide stadsvernieuwing en trok meer investeerders naar de stad. Almelo geraakte er zelfs door uit de artikel 12-status. In 1992 werd de Bronzen Bever, een rijksprijs voor bouwen en wonen, toegekend aan Almelo wegens de nieuwbouwprojecten in de binnenstad.

Familiebedrijf
Op 21 januari 1991 werd het nieuwe Theaterhotel Almelo geopend. Vanaf de opening in 1991 voert de familie Hammink de bedrijfsleiding. Op 22 januari 1991 betrad Simone Kleinsma als eerste artiest het podium van Theaterhotel Almelo met de musical Sweet Charity. De familie Hammink had tot dat moment geen theaterervaring maar wel horeca ervaring, zij bestierden eerder motel De Wouwse Tol nabij Bergen op Zoom (Noord-Brabant). Met het jonge gezin vertrokken ze naar het Twentse Almelo. Het gezin woonde de eerste jaren in het hotel en wist daardoor het concept gastvrijheid tot in de puntjes uit te dragen. De liefde voor het vak en de stad sloeg over op de kinderen en vandaag de dag zijn de kinderen met hun opleiding en ervaring op eniger wijze betrokken bij het Theaterhotel.

Herstructurering Van der Valk
Van der Valk werd vanaf de begin jaren ’90 door familieleden uitgebouwd tot het grootste horeca concern van Nederland met 59 vestigingen en 25 hotels wereldwijd. Net als de eerste hotels zijn die vrijwel allemaal in handen van familieleden. De formule is gebaseerd op "eenduidigheid en betaalbaarheid". In 1996 volgde een herstructurering van het Van der Valk concern en werd de familie Hammink volledig zelfstandig ondernemer en eigenaar van het Theaterhotel. Van der Valk is inmiddels een samenwerkingsverband van familieleden die allen hun eigen hotel zelfstandig leiden. Het concern beschikt niet over een hoofdkantoor maar over diverse commissies en besturen waarin de familieleden de passie voor en kennis van het vak onderling delen en elkaar inspireren voor de ontwikkeling van de individuele hotels alsook de gehele keten.

Nieuwe vleugel
De invulling van het theater, hotel en restaurants onder één dak werd een succesvolle formule waardoor Theaterhotel Almelo een begrip werd in Almelo en daarbuiten. Met het groeiende regionale bedrijfsleven in het achterhoofd en het geloof in de ontwikkeling van de stad durfde de familie flink te investeren in het hotel en de horeca. Op 16 januari 2009 opende het Theaterhotel een nieuwe vleugel met 85 nieuwe hotelkamers en een multifunctionele zaal van 800 m². Ook werden de theaterstoelen de afgelopen jaren vernieuwd en werd er in het theater een nieuwe trekkenwand geïnstalleerd.

De Sociëteit, Dock 19 en Solera
De familie Hammink zag meerdere mogelijkheden op het horecavlak en introduceerde in 2004 Tapasrestaurant Solera in Almelo waar men geniet van meer dan 100 authentieke mediterrane gerechtjes. Dit bleek een enorm succes waardoor in 2010 Solera Borne een feit was. Met het trendy Dock 19, eten & drinken introduceerde de familie in 2006 een nieuw concept in Almelo: een fusion kaart, trendy interieur en uitnodigende bar. Dock 19 stond in de cocktail top 10 van Special Bite en ontvingen lovende recensies van de redactie van Lekker.
Het karakteristieke, monumentale inpandige restaurant De Sociëteit kreeg in 2012 een eigentijdse nieuwe en sfeervolle styling. Door persoonlijke gastheerschap en gepassioneerde gastronomie krijgt ‘uit eten gaan’ in dit restaurant een nieuwe dimensie.

Constante beweging
De organisatie blijft vandaag de dag continu in beweging. Zo was het Theaterhotel één van de eerste horecabedrijven die de HACCP, het controleproces voor de productie van voedingsmiddelen, ontving. Ook ontving het Theaterhotel maar liefst 4 'vergaderhamers' van de congres- en vergaderclassificatie voor het zakelijk hoge niveau van de diverse faciliteiten. In februari 2014 heeft Theaterhotel Almelo het zilveren Green Key certificaat behaald, het branchekeurmerk voor Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen.

Wij heten u van harte welkom!